gosseye + verbeke

Steeds vaker is het budget doorslaggevend bij residentiële projecten. De creativiteit van architecten wordt daarmee danig op de proef gesteld. Dat was in dit project van gosseye + verbeke niet anders. Om de wens naar een fijne en hoogwaardige afwerking toch te kunnen invullen, ontdeden ze het ontwerp van alle dure extra’s zoals grote overkragingen. Het resultaat is een puur gebouw dat dankzij een binnenpatio toch een grote beleving geniet.

Projecten zijn nooit evident, maar een beperkt budget maakt de job des te uitdagender. Dat je bovendien met de bouwheer bevriend bent, geeft het project een extra dimensie. Dieter Verbeke: “Net zoals voor elke klant, probeer je het budget te respecteren. Gezien ze ondanks deze beperking van mooie architectuur en fijne afwerking houden, impliceert dat inderdaad dat je creatief moet zijn. Voor ons was het daarom snel duidelijk dat we afzagen van dure ingrepen zoals luifels en overkragingen. Eerder rechttoe rechtaan architectuur, gecombineerd met een doordacht plan waar geen enkele vierkante meter verloren gaat.”

Ook het perceel drong een simpele configuratie op. Een rechthoek van 240 vierkante meter met daarop eveneens een rechthoekige bebouwbare oppervlakte van maximaal 200 vierkante meter. In een locatie met weinig context, want rondom bezaaid met bomen. Enkel een bij momenten druk gefrequenteerd wandelpad door dit bos stuurde hen een bepaalde richting uit, vooral dan omwille van de privacy. Steven Gosseye: “Daardoor ontstond de idee van de binnenpatio. We wilden immers die vrije 40 vierkante meter ook ergens benutten. Zodanig dat het ons toeliet om niet de voor de hand liggende optie te nemen met een gesloten voorgevel en open achtergevel te werken. Door die patio kregen we de vrijheid om ook vooraan licht binnen te trekken in ruimtes zoals het bureau. En dankzij de opening waardoor het wandelpad loopt, behoud je diagonale zichten op de omgeving.”

Eens gosseye + verbeke op de idee van de binnenpatio kwamen, ging de rest snel. Zo is de lijn die het wandelpad start, doorgetrokken tot helemaal achteraan, waardoor in plan een kruisvorm ontstaat. De hoofdas loopt via de voordeur tot in de achtertuin en daarop heb je de dwarsas die de slaapkamers bedient. Alle functies werden dus aan die assen gekoppeld, waarbij de bosrijke omgeving maximaal naar binnen werd gehaald. Dat betekent dat geen enkele as op een muur eindigt, maar op een raam. Bovendien zijn alle ruimtes die erop geschakeld werden, voorzien van kamerbrede raampartijen die een gekadreerd zicht op de natuur bieden.

De puzzel in het programma werd goed gelegd, want een gelijkvloerse woning vraagt toch een iets andere benadering. Aan de voorzijde van de woning, met zicht op de patio, bevinden zich enerzijds het bureau en anderzijds de vestiaire, berging en gastentoilet. Eens daar voorbij stap je de leefruimte binnen met zithoek en keuken in open plan en bijgevolg met alle dwarsdoorzichten. In de derde en laatste sequentie zijn de slaapkamers en badkamers voorzien die zich op de dwarsas bevinden. En ook die genieten optimaal van de omgeving, inclusief de doucheruimte. Voorzien van een groot raam, lijkt het bijna of je in de buitenlucht van een douche kan genieten.

Om ergens contrast te maken met de bosrijke omgeving maar toch een natuurlijke aanblik te behouden, koos gosseye + verbeke in materialiteit voor bruut beton. Beton mag dan wel contrasteren met het organische van de natuur, de plankenbekisting knipoogt naar de beuken en linden in het bos. Omwille van de kleine kans op overstroming die dit gebied typeert, staat de woning op een minimale sokkel van 45 centimeter. Architecturaal accentueerde gosseye + verbeke dit met een schaduwvoeg die rondom doorloopt.

Het lag voor de hand dat dezelfde combinatie binnenin doorgetrokken wordt. Donkere fineer voor de keuken en een kalk cementgebonden vloerafwerking. Werken met natuurlijke materialen doorbreekt het brute karakter en voegt warmte en charme toe. Dat is bijvoorbeeld het geval met de Beige dei Medici natuursteen waarmee het keukeneiland is afgewerkt. De complexloze en pure architectuur zonder dure extra’s liet de keuze voor deze duurdere travertijn toe in het interieur. Hetzelfde fineer waarmee de kastenwand in de keuken is gerealiseerd, is ingezet voor de op maat gemaakte eettafel. Verder is in het interieur gebruikgemaakt van veel pivoterende deuren, zodat de bouwheer de keuze heeft bepaalde ruimtes af te sluiten indien ze dat wensen. Anderzijds kan je van voor naar achteren doorkijken wanneer ze allemaal openstaan.

Villa BA blinkt uit in eenvoud en kracht, wat wonen in het bos nog aangenamer maakt. En dat terwijl het toch geen evident project was bij aanvang, zeker niet omwille van de beperking in budget. “Ondanks de uitdagingen in ontwerp, is het één van de vlotste projecten ooit geweest. Het plan dat we eerst uittekenden, is – op een boekenkast in de living na – exact zo uitgevoerd. Dat is altijd fijn als architect, want dat wil zeggen dat je een goed ontwerp hebt gemaakt. We houden ook van architectuur met simpele lijnen en helderheid. Je kan zaken immers nodeloos ingewikkeld maken zonder dat het een toegevoegde waarde heeft. De sterkte in dit project is net de eenvoud. En uiteraard de integratie van de binnenpatio die de mogelijke problemen waarmee we werden geconfronteerd, volledig oploste. Bovendien zorgt het voor heel veel beleving. Je ervaart een zekere beslotenheid, je hebt de combinatie van de brute beton en de natuur die met elkaar in dialoog gaan. En wij vinden het een inspirerende omgeving om in te werken.”

Tekst: Sam Paret
Foto’s: Piet-Albert Goethals

gosseye + verbeke
info@gosseyeverbeke.be
www.gosseyeverbeke.be